dinsdag 18 november 2008

Hier spreekt de geoloog vanuit haar natuurlijke habitat...

In de serie "10 ways to spend your weekend", na het 'All-American weekend", "post-Halloween weekend" en "awesome weekend", deze week: het familie-weekend!

Best bizar - Mariska en Dennis hadden hun vakantie naar Hawaii al in maart geboekt, en pas een half jaar later wist ik dat ik tegelijkertijd met hun aan de andere kant van de wereld zou zijn. Dat kwam natuurlijk wel mooi uit, want op die manier kon even aan mijn drop-behoefte voldaan worden (jaaahhh.. zoute drop!!), en tegelijkertijd kon zuslief gebruik maken van de geoloog in haar natuurlijke habitat (aldus http://www.mariskaroerdink.waarbenjij.nu/). Pele dreigde nog even roet in het eten te gooien door het park zaterdagochtend onder een dikke laag vog te leggen, met bijna 2.5 ppm SO2 in het huis (how tasty) en 5 ppm bij het observatorium - maar ach, zo krijg je wel de Full Volcanic Experience! Na een kwartiertje kuchen bij de overlook over Halema`uma`u besloten we dat dat wel weer even genoeg SO2 was voor vandaag, en reden naar het einde van de Chain of Craters road waar de luchtkwaliteit doorgaans een stuk beter is.

De uitbarsting van de Pu`U O`o vent sinds 1983 heeft ervoor gezorgd dat de weg die vroeger de Chain of Craters road en Kalapana verbond nu bedolven is onder een dikke laag gestolde lavaflows. Ongeveer één mijl vanaf het einde van de Chain of Craters road is het resultaat van deze lavaflows goed zichtbaar: een bordje 'road closed' is - hoe ironisch - ingesloten door lava, dat hier voor het laatst in 2004 stroomde. Als über-toerist/geoloog moet er natuurlijk even met dat bordje geposeerd worden...



En in de verte de indrukwekkende ocean entry plume...



Omdat de rest van het park nogal vogged-in was reden we in de namiddag vast richting Kalapana, om op tijd te zijn voor het bekijken van de ocean entry plume. Dit is de plek waar de lava vanuit de Eastrift zone via tunnels de oceaan in stroomt, was gepaard gaat met een dikke pluim gas en explosies als de hete lava het water raakt en in één keer afkoelt. In tegenstelling tot de Halema`uma`u plume bestaat de ocean entry plume vooral uit HCl, door de reactie met het zeewater. 's Avonds licht de plume op door de hete lava die eronder stroomt, wat voor een rode glow zorgt (net als je eerder zag in de Halema`uma`u plume). OK, genoeg geologie... tijd voor wat foto's!

De ocean entry plume en een littoral explosion:


En een fijn filmpje van de explosions in de plume, zoo super-vet-cool-gaaf!!


De volgende dag waren de trade winds terug en de vog daarmee verdwenen, dus prima weer voor een wandelingetje naar Kilauea Iki (goh... die ziet er zonder rum en overdag toch heel anders uit ;-). Blijft mooi daar, ik geloof dat het wel één van mijn favoriete plekken in het park is!

Dennis en Mariska in Kilauea Iki:



's Middags zijn we een stukje de Mauna Loa opgereden, en hoewel het uitzicht niet veel soeps was door de bewolking is het wel weer een prachtig stukje van het park dat ik nog niet kende... Ongelofelijk hoe stil het daar is (het einde van de weg ligt op ongeveer 2000 meter hoogte), het enige dat je hoort is het ruisen van de bomen en een paar vogels! Wauw... In de kipuka (een eilandje van bomen middenin lavaflows) onderaan Mauna Loa's hellingen zochten we nog even naar wat native Hawaiian birds (resultaat: één apapane en een paar vinkjes), waarna Mariska en Dennis mij weer in mijn eigen natuurlijke habitat dropten en zij weer richting Kona vertrokken. Mag ik bij deze voorstellen om alle familie-weekenden in het vervolg op Hawaii te houden? haha.

Maandag was plume-technisch nogal een bizarre dag: de plume gaat sinds maandagmiddag af en toe 'aan en uit'!! Uiteraard had ik 's ochtends net een gas run gedaan en was net terug en bezig m'n data te reduceren, toen dat ding ineens een miezerig plume-pje werd grrr... Anyway, vandaag wel een aantal runs kunnen doen in zowel de dikke vette plume als in de miezerige plume, dus ik ben weer blij hihi. Nu alleen nog een kwestie van heel veel data reduceren...

See you laturrrr,

Desiree

PS. De zoute drop viel niet erg in de smaak bij mijn Amerikaanse huisgenoten, Brian keek met een hoofd vol afschuw naar het dropje (WAT!? hoe kan je dat nou vies vinden?!)... De taai-taai werd meer gewaardeerd. Stay tuned om te horen wat ze van de pepernoten en speculaasbrokken vinden.


2 opmerkingen:

Annelies zei

Heey desiree! Aangezien ik nog steeds afhankelijk ben van sporadische bezoekjes aan het internetcafe heb ik niet al je verhalen gelezen, maar heb wel alle foto's met een groen hoofd van jaloezie zitten bekijken - ongelooflijk gaaf! Of moet ik zeggen awsome?! (Heb wel wat gelezen)
Ben in Melbourne, leuke stad! Nog maar 1.5 weken en ik verlaat oz-land voorlopig -> op naar New Zealand, kan ik ook eindelijk wat vulkanische activiteit bewonderen en lekker van wat zwaveldampen genieten ;)
Geniet er nog van!!
Liefs Annelies

Mariska zei

hey zus!
back home in cold & rainy Holland!
Dat filmpje van de ocean entry is wel errug gaaf (en profi met zo'n muziekje enzo eronder). Gelukkig dat we flink wat foto's met jouw camera hebben gemaakt, want bij ons zijn ze niet zo super geworden helaas...

stelletje barbaren.. niet van zoute dropjes houden?? (nou ja, wees blij, heb je er meer voor jezelf ;)).

Dennis zei net dat we eigenlijk momenteel een soort hamsters zijn, overdag slapen en 's nachts in onze molentjes rennen en eten (het is nu 22u en ik ben me weer wakker te voelen). Je weet wat je te wachten staat als je terugkomt straks ;-)