Deze week: schroefjes, bier en baseball

Aloha!

Afgelopen week is echt voorbij gevlogen. Met alle explosieve uitbarstingen vorig weekend hadden we dolgraag aan het begin van de week gasmetingen willen doen om te kijken of er iets aan het veranderen was, maar dinsdag en woensdag werkte de natuur niet helemaal mee. Om goed te kunnen meten moeten er redelijk krachtige trade winds zijn die de plume richting het zuid-zuidwesten, en daarmee over de weg heen blazen zodat we er onderdoor of doorheen kunnen rijden met de spectrometer. De trade winds waren echter aan het begin van de week even met vakantie, en het kleine beetje wind dat er was blies de plume juist naar het noordwesten: precies over het bezoekerscentrum en het observatorium heen. Aangezien het óók nog eens regenachtig was zorgde dat ervoor dat je vanuit het observatorium niet heel veel meer zag dan wolk... (help ik jullie daarmee meteen even uit de illusie dat het hier altijd zonnig met een strakblauwe lucht is?).

Gelukkig lagen er nog wel een aantal klussen die binnenshuis gedaan moesten worden, waaronder het verbeteren van de FTIR. Euhm... even een technisch verhaaltje: FTIR is Fourier Transform Infrared Spectroscopy, en daarmee kan je verschillende gassen (H2O, CO2, CO, SO2, HF en HCl) in één keer meten. Elk gas heeft een bepaald bereik in het infrarood-spectrum waar absorptie plaatsvindt, en op die manier kan je dus bepalen welke gassen er in de plume zitten. Klein detail: je hebt daarvoor dus een bron van infrarood-straling (warmtestraling) nodig. Het liefste zou je willen werken met de warmte die uit de plume zelf komt door de spectrometer direct op de plume te richten, maar daarvoor heb je een temperatuur nodig van minimaal zo'n 300 graden... en laat de plume nou de afgelopen weken afgekoeld zijn tot zo'n 150 graden. Een andere optie is het gebruik van een kunstmatige lichtbron, maar in het veld is dat niet zo tof omdat je dan de opstelling in de plume moet opzetten (en we al genoeg worden blootgesteld aan SO2). Andere mogelijkheid: proberen om de FTIR zo in te stellen dat je een sterker signaal krijgt bij een lagere temperatuur - en dat is precies wat we afgelopen dinsdag hebben geprobeerd. Na een hele middag in de basement zitten pielen met de opstelling (het komt er nogal precies op aan hoe de IR-beam in de ontvanger schijnt) en de electronica van de spectrometer was het ons gelukt om het signaal ongeveer 3 keer zo hoog te krijgen bij dezelfde lichtintensiteit, dus redelijk blij liep ik om 17.00 uur naar buiten. Totdat Leanne aan me vroeg: 'Did you see the explosive eruptions this afternoon? Nearly everyone from HVO was outside watching them.' Nooooooooo... zit je eens een middag in de kelder, barst dat stomme ding voor de ogen van iedereen uit!! Grrr.

Gelukkig was Halemaumau woensdag rustiger, dus kon ik gerust honderden schroefjes en boutjes en moertjes en weet ik veel wat nog meer allemaal sorteren in het lab. Jeeuuh! Ik kan geen schroefje meer zien! 'You travelled around half the world to sort out nuts and bolts... I'm sorry', aldus Jeff. Jep. Maar ach, alles is nu wel weer super-georganiseerd, dus als ik in januari vertrek laat ik in ieder geval iets van een blijvende bijdrage achter. De rest van de dag heb ik data zitten invoeren van oude metingen, en aangezien deze terug gaan tot 1979 en ik nog maar bij juli 2008 ben... juist, ik kan me nog wel even bezig houden op andere dagen dat de wind niet goed waait of het te hard regent.

Donderdag was m'n schietgebedje denk ik verhoord en waren de trade winds terug (ik ben inmiddels al zo'n 'volcano-geek' geworden dat ik 's ochtends wakker wordt, m'n laptop openklap om e-mail te checken en gelijk even kijk op de National Park Air Monitor om te zien of de windrichting goed is voor gas measurements...). Joehoee!! Het veld weer in! Meteen maar even een flink aantal runs gedaan zodat we genoeg data hebben. Hieronder weer een schitterende fotosessie.

Bordjes bij 'HVO Gate' die duidelijk maken dat het zonder gasmasker niet fijn is voorbij dit punt...

Muziekje op, gasmasker op, en rijden maar door die plume (dat rare witte licht op de achtergrond is omdat ik door een wolk SO2 rij):

Nadering van de plume, gezien vanuit de auto.

En nog een keertje de plume, nu vanaf een afstandje (blijft een bijzonder gezicht toch?):

Eén van de geologen van HVO was donderdag jarig, dus 's avonds was er in de Lava Lounge (de bar in het military camp, vlakbij het observatorium) een surprise party voor hem georganiseerd. Hmm... als dit het idee is van een Amerikaans feestje, dan ben ik wel vaker voor zo'n feestje te porren... *free food and free drinks* everywhere! Het was wel een goed begin van m'n All-American weekend, die vrijdagavond - na weer een dag gas measurements - begon met real American beergames met de mannen van het huis. Wat zal ik er eens van zeggen? In rijmspelletjes leg je het, als enige met Nederlands als moedertaal, snel af tegen Amerikanen en Engelsen... ahum. You'll get the point.

Des te vroeger was het zaterdagochtend, want al om 6:30 vertrokken we naar een nationaal park op de hellingen van de Mauna Kea, waar het die dag open huis was. Echt bizar, want met de berg in de mist gehuld zag het landschap onderweg er net zo uit als in Schotland. Detail: naar het westen ligt een enorme, 4000 meter hoge oude vulkaan en naar het oosten de Pacifische oceaan... Het nationaal park dat we bezochten (Hakelau) is een enorm tropisch regenwoud, waar typische Hawaiiaanse vogels als de I'iwi en Akepa rondvliegen. Met een overenthousiaste ornitholoog als gids op onze 'bird hike' stonden we ongeveer om de 5 meter stil en te turen naar de miniscule vogeltjes, die doorgaans net op het moment dat ik ze met mijn mini-verrekijkertje had gespot wegvlogen. Anyway, toch nog wel een paar I'iwi's (het 'beroemde' Hawaiiaanse rode vogeltje) gezien en getuige geweest van een Hawaiian Creeper (soort boomklever volgens mij) die een dikke vette worm op zat te peuzelen. En gelukkig zijn er ook altijd nog de Nene's (een soort Canadese gans) die op Hawaii een beschermde vogelsoort zijn maar volop in het nationaal park rondliepen, en een beetje sloom en sullig overkomen en dus altijd te fotograferen zijn ;-)

Foto's vanuit het nationaal park, de O'hio boom met z'n rode bloemen, kenmerkend voor Hawaii:

Nene's:

Mijn huisgenoot Brian die een stuk mos eet... (yes, I am surrounded by weird people):

Terug in Hilo zochten we een vaag Koreaans restaurantje op zodat we de baseballgame tussen de Boston Red Socks en de Tampa Bay Rays konden volgen. Ik zie jullie wenkbrauwen al omhoog gaan... wat heeft Desiree nou weer met baseball? Tja, niet echt wat, maar baseball is hier wat voetbal is in Nederland, en aangezien mijn huisgenoten bij elke game aan de buis gekluisterd zitten moet je er dan als Nederlandse ook maar aan geloven haha. Herinneringen van gymlessen in de druilerige regen op het veld van Groen Wit komen ineens weer boven... het is best een geinig spelletje, maar doe mij toch maar een wedstrijd van het Nederlands voetbalelftal.

Om het All-American weekend vandaag goed af te sluiten begonnen we vanmorgen met een spelletje croquet, dat ik werkelijk nog nooit iemand in Europa heb zien spelen maar blijkbaar in de rest van de wereld (en de UK) heel populair is. Het idee is dat je met een houten hamer een bal door een aantal poortjes heen slaat, maar (here comes the fun part) je mag andermans bal weghameren als je deze in je slag raakt. Helaas had dat ook tot gevolg dat mijn bal, toen ik op enorme voorsprong lag, ergens in de tropische tuin verdween... Thanks guys. Na al deze sportieve activiteit was het wel weer tijd voor een hapje eten, dus sleepten we de barbecue uit de garage en deden een poging om onze zelfgemaakte burgers te verbranden, uiteraard tegelijkertijd met het kijken van de 7e game tussen de Boston Red Socks en de Tampa Bay Rays (duhuh). Was dan werkelijk alles dit weekend Amerikaans? Nope. Thank God they imported Heineken.


22:34 uur: Oke, nog even een bizar berichtje van Nu.nl:

Dronken piloot aangehouden

Uitgegeven: 20 oktober 2008 09:40 LONDEN - De Britse politie heeft zondag een dronken piloot aangehouden. De man stond op het punt met een Boeing 777 van de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij United Airlines van Londen naar San Francisco te vliegen, meldden Britse media maandag. De politie had een tip gekregen van grondpersoneel op het vliegveld Heathrow in Londen. In de cockpit moest de man een blaastest ondergaan. Toen die positief uitviel werd de vliegenier voor de ogen van de passagiers meegenomen door de agenten.
Het is de derde keer in ongeveer een jaar tijd dat een piloot op een vlucht van Londen naar de Verenigde Staten dronken achter de stuurknuppel wil kruipen.

Uhum... United Airlines rule the world?