Met m'n neus in de zwaveldioxide

Allereerst: bedankt voor al jullie reacties op mijn PhD-dilemma! Ik heb inmiddels wel een soort van beslissing genomen na allemaal plussen en minnen tegen elkaar gezet te hebben, maar ik broed er nog heel eventjes over verder en stuur eerst een e-mail naar Utrecht/Amsterdam voordat ik het hier online zet ;-)

Anyway, back to Hawaii. Vandaag en gisteren waren supergaaf, ik ben met mijn supervisor Jeff het veld in geweest (of eigenlijk: ik heb in een asociaal grote Amerikaanse auto rondgereden en gasmetingen gedaan...)!! Omdat jullie je misschien afvragen waarom iemand zich in vredesnaam vrijwillig zou willen blootstellen aan hoge (honderden ppm) concentraties SO2 gas... hier een korte uitleg. De hoofdtaak van het observatorium hier is het in de gaten houden van de vulkanische activiteit van de Kilauea, voor zowel een wetenschappelijk doel als om de bevolking te waarschuwen. Dat monitoren kan op verschillende manieren, bijvoorbeeld door aardbevingen te registreren met seismometers, door de deformatie te meten met tiltmeters, door vulkanische as te verzamelen en te analyseren, of dus door vulkanische gassen te meten. Zwaveldioxide, of SO2, is daar bijzonder geschikt voor, want de hoeveelheid SO2 die uitgestoten wordt is afhankelijk van de vulkanische activiteit. En dus sturen ze vrijwilligers erop uit om, gewapend met gasmasker, helm, oranje vest, SO2 meter en spectrometer, door de plumes heen en weer te gaan rijden!

Gister dus m'n eerste runs gedaan, samen met m'n supervisor. Zo'n run houdt in dat je een UV-spectrometer op de auto vast maakt en dan met een snelheid van 25 of 30 mph heen en weer gaat rijden, of op de summit van de Kilauea rondom de Halema'uma'u vent, of langs de Chain of Craters Road om de Pu'u'O'o vent te monitoren. Op een schermpje op een laptop die aan de spectrometer zit zie je de spectra verschijnen en de concentratie SO2. Het is nog een hele kunst om én de auto op de weg te houden (een beetje oud geval met z'n eigen kuren), én het schermpje af te lezen wanneer je in de plume zit en dus je snelheid goed moet houden, én je SO2 meter in de gaten te houden of je je gasmasker al op moet zetten, én ook nog eens geen andere weggebruikers, nene's (de lokale, beschermde gans hierzo) en toeristen te raken!! Hoeveel en hoe goed je kan meten hangt daarnaast ook nogal af van bijvoorbeeld de windsnelheid en windrichting (als de plume niet goed over de weg heen blaast kan je rijden wat je wil...), en gister waaide 'ie nogal omhoog dus meetten we 'maar' zo'n 400 ton SO2/dag als flux.

Vandaag was echt wel even andere shit zeg, wow! Vanmorgen was ik er al vroeg uit om om 7.00 uur mee te gaan met de ash collection, wat neerkomt op meehelpen emmertjes te legen die een dag lang rondom de plume vulkanische as hebben staan opvangen. Het was meteen al duidelijk dat de plume vandaag veel productiever was dan gister, de SO2 meter begon regelmatig heftig te piepen dat we uit de plume moesten (het gasmasker werkt maar tot 50 ppm SO2, dus daarboven is het alsnog wegwezen). In de ochtendzon was het ook vooral gewoon een heel mooi, indrukwekkend gezicht:

Een paar uur later stond de gas measurement op het programma, dus na de auto opgetuigd te hebben met de spectrometer reed ik samen met Jeff naar de plume. Holy shit!! Dat ding was echt enorm dicht vandaag, en ik stel me zo voor dat het er op Venus net zo uit ziet. Het gasmasker was hard nodig... en hem iets te laat opzetten leidde tot een rare, droge smaak in m'n mond (zwavelzuur, jum!). Omdat de windcondities vandaag zo gunstig waren (de goede richting en goede windsnelheid) mocht ik 's middags in m'n eentje de gas monitoring op de Chain of Craters road doen. En zie hier, mijn "kantoor" voor de komende drie maanden:

in de auto: de laptop, en rechts de SO2 meter (mobiel-achtig ding)

de asociaal grote auto met daarop de FLYSPEC spectrometer gemonteerd (enorme high-tech constructie):

en m'n werkkleding (da's nog eens wat anders dan zo'n suf C'est du Pain bloesje ;-)

En dat was alweer de eerste werkweek hier! Morgen en zondag erop uit en een beetje het eiland verkennen, maandag ook nog vrij en dan maar eens kijken of ik een wandelingetje in de omgeving kan maken.

Liefs!